Show Posts
91
Ερωτήσεις / Re: Τι να περιμένουμε στον Αυτοκρατορικό Ήρωα...
« on: January 26, 2011, 03:29:28 PM »
Η Άκρη του κόσμου
Αγαπημένη μου σύζυγε,
Πέρασαν τώρα δεκαοχτώ μήνες που δεν έχω δει εσένα και τους δυο γιους μου.
Ελπίζω αυτό το γραμμα να σας βρει όλοι σε καλή υγεία. Ελπίζω επίσης ότι από το Ναυαρχείο σας στέλνουν τακτικά ο μισθός μου και ζείτε καλά. Αν όλα είναι καλά, ίσως έχεις οικονομήσει αρκετά χρήματα και έχετε μεταφέρει σ'εκείνο το σπίτι στη Μπλε οδό, που εσύ ήθελες από πολύ καιρό να το αγοράσουμε.
Πριν από τρεις μήνες το παλαιό πλοίο “Φως”, όπου υπηρετώ, έφθασε τελικά στις δυτικές ακτές αυτού του καταραμένου νησιού, τις οποίες τις ονόμασε ο ναύκληρός μας πολύ κατάλληλα ''Η Άκρη του κόσμου''. Αποδείχθηκε ότι είναι πάρα πολύ πιο μεγάλο από ότι μας διαπιστευόταν αυτοί οι ανίκανοι γεωγράφοι. Θα με συγχωρείς για τα άσχημα λόγια, αγαπητή μου.
Χάσαμε τον ''Άνεμο'' και την ''Πίστη'' μέσα σε μια τρομερή καταιγίδα σε ανοικτή θάλασσα. Πόλοι από τους φίλους μου πέθαναν. Ελπίζω τώρα αυτοί είναι σε μια καλύτερη θέση και ελπίζω αυτό που αρχίσαμε εδώ, να δώσει σημασία στο θάνατο αυτών των καλών και τίμιων ναυτών.
Με μεγάλη χαρά σου ενημερώνω, σύζυγε μου, ότι ο δικός σου άνδρας είναι υφιστάμενος-διευθυντής του Μακρινού Χωριού – ο δικός μας νέος οίκος εδώ. Δεν είναι κάτι μεγάλο - μια οδός με δυο σειρές καλυβών στις δυο πλευρές της, αλλά είναι καλό για αρχή. Η θάλασσα είναι γεμάτη ψαριού και οι ζούγκλες στο νότο προσφέρουν αρκετό πόσιμο νερό, ξυλεία και ζώα, τα οποία να τα κυνηγούμε για να υποστηρίξουμε τη μικρή μας κοινότητα.
Ο αιδεσιμότατος Βερόνο πέτυχε στο τέλος να δεχθεί από τον κύριο κυβερνήτη, τον αγαπημένο μου καπετάνιο, μια άδεια κατασκευής ενός ναού του Φωτός στο χωριό. Γιαυτό ήδη δυο εβδομάδες όλοι μας εργαζόμαστε πολύ χοντρά για να τελειώσουμε πιο γρήγορα αυτό το πράγμα και να ησυχάσει αυτός ο παλιός λιπαρός τέλος πάντων.
Μερικοί από τους ανθρώπους εκνευρίστηκαν, γιατί την νύχτα από τη ζούγκλα ακούγονται τρομερούς ήχους, κραυγές από άγνωστων τεράτων, αλλά τι να κάνουμε – είμαστε άνθρωποι που φοβιζόμαστε και είμαστε δεισιδαίμονες και βρισκόμαστε πολύ μακριά από οιαδήποτε εκπολίτιση.
Μακάρι σύντομα να κατασκευάσουμε το χωριό όπως πρέπει και μακάρι σύντομα να έρθουν οι επόμενες μετανάστες, για να μπορώ να ζητήσω άδεια να γυρίσω στο Μπουνάρ. Σ'εσένα. Να'σαι καλά, αγάπη μου. Και κάνε ευχές για μένα.
Δικός σου μέχρι το τάφο: Γκροσάν
Υ.Γ. Αν βρω αυτό το αγένειο αγόρι, που δουλεύει στο ψωμάδικο, πάλι να σου μιλήσει, θα τον σπάσω το λεπτό λαιμό, έτσι να τον πεις.
Αγαπημένη μου σύζυγε,
Πέρασαν τώρα δεκαοχτώ μήνες που δεν έχω δει εσένα και τους δυο γιους μου.
Ελπίζω αυτό το γραμμα να σας βρει όλοι σε καλή υγεία. Ελπίζω επίσης ότι από το Ναυαρχείο σας στέλνουν τακτικά ο μισθός μου και ζείτε καλά. Αν όλα είναι καλά, ίσως έχεις οικονομήσει αρκετά χρήματα και έχετε μεταφέρει σ'εκείνο το σπίτι στη Μπλε οδό, που εσύ ήθελες από πολύ καιρό να το αγοράσουμε.
Πριν από τρεις μήνες το παλαιό πλοίο “Φως”, όπου υπηρετώ, έφθασε τελικά στις δυτικές ακτές αυτού του καταραμένου νησιού, τις οποίες τις ονόμασε ο ναύκληρός μας πολύ κατάλληλα ''Η Άκρη του κόσμου''. Αποδείχθηκε ότι είναι πάρα πολύ πιο μεγάλο από ότι μας διαπιστευόταν αυτοί οι ανίκανοι γεωγράφοι. Θα με συγχωρείς για τα άσχημα λόγια, αγαπητή μου.
Χάσαμε τον ''Άνεμο'' και την ''Πίστη'' μέσα σε μια τρομερή καταιγίδα σε ανοικτή θάλασσα. Πόλοι από τους φίλους μου πέθαναν. Ελπίζω τώρα αυτοί είναι σε μια καλύτερη θέση και ελπίζω αυτό που αρχίσαμε εδώ, να δώσει σημασία στο θάνατο αυτών των καλών και τίμιων ναυτών.
Με μεγάλη χαρά σου ενημερώνω, σύζυγε μου, ότι ο δικός σου άνδρας είναι υφιστάμενος-διευθυντής του Μακρινού Χωριού – ο δικός μας νέος οίκος εδώ. Δεν είναι κάτι μεγάλο - μια οδός με δυο σειρές καλυβών στις δυο πλευρές της, αλλά είναι καλό για αρχή. Η θάλασσα είναι γεμάτη ψαριού και οι ζούγκλες στο νότο προσφέρουν αρκετό πόσιμο νερό, ξυλεία και ζώα, τα οποία να τα κυνηγούμε για να υποστηρίξουμε τη μικρή μας κοινότητα.
Ο αιδεσιμότατος Βερόνο πέτυχε στο τέλος να δεχθεί από τον κύριο κυβερνήτη, τον αγαπημένο μου καπετάνιο, μια άδεια κατασκευής ενός ναού του Φωτός στο χωριό. Γιαυτό ήδη δυο εβδομάδες όλοι μας εργαζόμαστε πολύ χοντρά για να τελειώσουμε πιο γρήγορα αυτό το πράγμα και να ησυχάσει αυτός ο παλιός λιπαρός τέλος πάντων.
Μερικοί από τους ανθρώπους εκνευρίστηκαν, γιατί την νύχτα από τη ζούγκλα ακούγονται τρομερούς ήχους, κραυγές από άγνωστων τεράτων, αλλά τι να κάνουμε – είμαστε άνθρωποι που φοβιζόμαστε και είμαστε δεισιδαίμονες και βρισκόμαστε πολύ μακριά από οιαδήποτε εκπολίτιση.
Μακάρι σύντομα να κατασκευάσουμε το χωριό όπως πρέπει και μακάρι σύντομα να έρθουν οι επόμενες μετανάστες, για να μπορώ να ζητήσω άδεια να γυρίσω στο Μπουνάρ. Σ'εσένα. Να'σαι καλά, αγάπη μου. Και κάνε ευχές για μένα.
Δικός σου μέχρι το τάφο: Γκροσάν
Υ.Γ. Αν βρω αυτό το αγένειο αγόρι, που δουλεύει στο ψωμάδικο, πάλι να σου μιλήσει, θα τον σπάσω το λεπτό λαιμό, έτσι να τον πεις.
niiiice