Γενικές Ανακοινώσεις

[Crassus]

Πλέον γνωρίζουμε τα πρόσωπά τους!

Μερικοί παπαράτσι κατάφεραν να βγάλουν φωτογραφίες τους νέους εχθρούς της Αυτοκρατορίας Αγιάρ, καθώς απολάμβαναν ψυχαγωγικές δραστηριότητες στην Χαλκιδική φέτος το καλοκαίρι.
Παρουσιάζοντας τα "Κακά Νέα" σε όλους τους αυτοκρατορικούς ήρωες, οι κακοί αυτοί τύποι θα παραμονεύουν και θα επιτείθενται σε όλους στα μπουντρούμια, εγκαταλελειμμένα κάστρα, σκοτεινά μέρη, κτλ. - Τα κατηγορία 4 ανθρωποειδή!

Σκοτεινός Τοξότης Καταδιώκτης


Σκοτεινός Οργισμένος Πολεμιστής


Σκοτεινός Οργισμένος Πολεμιστής Τοξότης


Σκοτεινός Ακόλουθος Τοξότης


Σκοτεινός Ακόλουθος


Σκοτεινός Τοξότης


Σύντομα και στην περιοχή σας!

[Crassus]

Πάντα Άσπρη Επαρχία





Η Αυτικρατορία Αγιάρρ σταματά εδώ.
Είναι και το γεωγραφικό και το πολιτιστικό της τέλος.
Τα εδάφη της Πάντα Άσπρης Επαρχίας είναι πάντα παγωμένα και υπερβολικά κρύα. Αιχμηροί ψηλοί γκρεμοί τρυπάνε τον σκούρο γκρίζο ουρανό, στα βόρεια, οι ασταμάτητοι άνεμοι μπορούν κυριολεκτικά να σου αφαιρέσουν την σάρκα από τα κόκαλα και να σε σκοτώσουν μέσα σε μερικά λεπτά, ασχέτως από ρο πόσο καλά είσαι εξοπλισμένος. Ο ήλιος φαίνεται μόνο μερικές μέρες το χρόνο.
Οι ντόπιοι έχουν ένα ρητό: “Εάν υπάρχει κόλαση και είναι παγωμένη, τότε κατοικούμε σε αυτή.” Και έχουν δίκιο – το περιβάλλον είναι το ακραίο και επικίνδυνο, που δύσκολα μπορεί να περιγραφεί όπως πραγματικά είναι. Και  για αυτό οι θρύλοι γεννιούνται.
Θρύλοι για γιγάντια τέρατα, να κυκλοφορούν τα απόμακρα βόρεια πεδία. Θρύλοι για εφιαλτικά πλάσματα, με ανθρώπινα σώματα, και κεφάλια λύκων. Θρύλοι για τρομερούς βάρβαρους, στοιχειωμένα φαντάσματα που μοιάζουν με γιγάντιες γάτες.
Αιώνες πριν μόνο οι πιο δυνατοί μύστες της Αυτοκρατορίας Αγιάρρ στέλνονταν εδώ, στον Πύργο του Χιονιού, για να ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους και να λάβουν το πρώτο τους ραβδί μάχης. Έπρεπε να εκτελέσουν Την Τελευταία Βόλτα – μια πρόκληση που ο μύστης έπρεπε να σκαρφαλώσει στο Βουνό της Χιονοθύελλας και να παραμείνει εκεί για έξι μήνες. Χωρίς φαγητό και εξοπλισμό. Μόνο δέκα κατάφεραν να επιστρέψουν. Ο Πύργος του Χιονιού χάθηκε τώρα, από τον ανελέητο Βορρά.

Η γη είναι σαν να έχει ζωή, δικό της παλμό. Δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την φυσιολογική ζωή στην Αυτοκρατορία.
 
Η γη κρατάει με ζήλο τα μυστικά της.

[Crassus]

Έκτακτη είδηση!!!
Από τις 23 Δεκεμβρίου μέχρι τις 27 όλοι οι παίκτες θα είναι προνομιακά μέλη και θα έχουν ενεργοποιημένα όλα τα τάγματα...
Και θα υπάρχει και δώρο 20% περισσότερα διαμάντια για κάθε αγορά.

Η ομάδα ΙΗ σας εύχεται
Καλά Χριστούγεννα!

[Judith]

Η επαρχία Φαλάρ:

'Φτάνει πια!', αναφώνησε ο τελευταίος αυτοκρατορικός κυβερνήτης της Επαρχίας Φαλάρ και εξέδωσε ένα διάταγμα με το οποίο διαχώρισε την επαρχία από την αυτοκρατορία Αγιάρρ, και  κηρύσσοντας την ως Ανεξάρτητη Δημοκρατία Φαλάρ.
Οι πολίτες της επαρχίας ήταν μαζί του.
Επειδή είχαν κουραστεί και αυτοί.
Είχαν κουραστεί από τους αυτοκράτορες που δεν φρόντιζαν για τίποτα που συνέβαινε στο έδαφός τους. Είχαν κουραστεί από την απληστία των αυτοκρατορικών αρχών, την διαφθορά και τις κλοπές.
Εκατοντάδες άνθρωποι είχαν πεθάνει από την πείνα κατά την τελευταία διετία και η κεντρική κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να επιλύσει το πρόβλημα.
Και έτσι... η κάποτε επιφανής Φαλάρ, το 'Βόρειο Αυτοκρατορικό Καμάρι', μέλος της Συντεχνίας της Μαρίνας, που παρέχει τα μισά από τα ψάρια στην Αυτοκρατορία Αγιάρρ... καταστράφηκε. Και όταν η σκόνη καθάρισε, όλοι οι άνθρωποι... είχαν αρκετά.
Έτσι, πριν από πενήντα χρόνια, οδηγημένοι από τον τελευταίο κυβερνήτη, οι πολίτες της επαρχίας Φαλάρ κατέλαβαν τους στρατώνες της αυτοκρατορικής αστυνομίας, συνέλαβαν και σκότωσαν τους αυτοκρατορικούς κυβερνητικούς εκπροσώπους, και εξήγγειλαν την ανεξαρτησία της επαρχίας.
Αλλά όπως κάθε όνειρο στη ζωή, η ελευθερία τους δεν διάρκεσε πολύ.Οι αυτοκρατορικές αρχές δεν πήραν την πρόκληση πολύ καλά.
Μια ψυχρή μέρα οι υπάλληλοι βρήκαν το κεφάλι του κυβερνήτη,μαζι με αυτά της γυναίκας του και των δυο παιδιών του.Οι πολίτες της Φαλάρ, συγκλονισμένοι και τρομαγμένοι από τα όρια της αυτοκρατορικής κυβέρνησης, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την επαρχία. Για πάντα.
Τώρα η επαρχία Φαλάρ, επίσημα ' μια ζώνη χωρίς αυτοκρατορικό έλεγχο',  έχει γίνει ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη του κόσμου. Ένα μέρος που οι νέοι πολέμαρχοι της αυτοκρατορίας - οι ήρωες - θα προσπαθούσαν σίγουρα να απαιτήσουν ως το νέο σπίτι τους.

[Crassus]

Η ιστορία της Επαρχίας του Σκοτεινού Δέντρου

‘Εάν γεννήθηκες στην Επαρχία του Σκοτεινού Δέντρου, το τόξο σου δεν θα αστοχήσει ποτέ.’
Έτσι λένε οι ντόπιοι κάθε φορά που τους ρωτάς πως είναι οι κάτοικοι της Επαρχίας αυτής.
Πράγματι, αυτή είναι η γη που γέννησε τους πιο διακεκριμένους αφέντες του τόξου στην Αυτοκρατορία. Αυτή είναι η γη που θα κάνει τον κάθε ένα επίλεκτο τοξότη... ο οποίος είναι σκληρός αρκετά για να επιβιώσει από τις πολλές προκλήσεις που υπάρχουν.
Σύμφωνα με τον μύθο πολλοί από τους επίλεκτους τοξότες του Μαύρου Ιππότη, που αποσύρθηκαν από την ενεργό δράση, έλαβαν εδάφη σε αυτή την επαρχία ως αμοιβή από τον Αυτοκράτορα για την αδιαμφισβήτητη πίστη τους και τα πολλά χρόνια υπηρεσίας.
Έτσι, όταν οι στρατιώτες επιτέλους κατοίκησαν και οργάνωσαν την πρώτη κοινωνία, αποφάσισαν να αφήσουν κάποιου είδους κληρονομιά στις μελλοντικές γενιές, ώστε τα παιδιά τους και τα παιδιά των παιδιών των παιδιών τους να θυμούνται τις προσπάθειες τους. Σύντομα η φήμη της θρυλικής Σχολής της Τοξοβολίας άρχισε να διαμορφώνεται. Πολλοί από τους μαθητές μαγεύονταν από την πιθανότητα να γίνουν Επίλεκτοι Τοξότες. Το μονοπάτι όμως για κάτι τέτοιο ήταν ιδιαίτερα σκληρό,  πάρα πολλοί από τους υποψήφιους δεν είχαν ότι χρειαζόταν για να ολοκληρώσουν την εκπαίδευση στην τοξοβολία που κρατούσε 10 ολόκληρα χρόνια.
Αλλά κάποιοι από τους ιδρυτές, θεώρησαν ότι η σχολή έγινε αιτία για πομπώδες και επηρμένη συμπεριφορά. Δεν ήθελαν να θυμούνται τα ονόματά τους έτσι, επειδή δεν έχυσαν το αίμα τους για αυτό. Δεν ήθελαν να κατασταλάξουν σε ένα μέρος. Έτσι έφυγαν από το Σκοτεινό Δέντρο και έγιναν τοξότες του δάσους (Rangers). Διασκορπίστηκαν σε όλη την Αυτοκρατορία, παραμένοντας πάντα διαθέσιμοι για να αντιμετωπίσουν απειλές εναντίων της Αυτοκρατορίας. Και ακόμα είναι πρόσχαροι να υποδεχτούν νέους που θέλουν να γίνουν τοξότες.
Να συμπεριφέρεσαι προσεκτικά σε αυτή τη περιοχή... Τα πράγματα σήμερα δεν είναι όπως ήταν παλιά. Η Επαρχία του Σκοτεινού Δέντρου είναι ένα μέρος που δεν συγχωρεί λάθη σε αυτούς που θέλουν να ανακαλύψουν τα μυστικά της.

[Cuorion]

Θάλασσα Λιβαδιών



Μόνο μερικές πέτρες, μισοκαλυμμένες από την άμμο και ψημένες από τον φλογερό ήλιο των λιβαδιών, είναι ότι έμεινε από αυτό που κάποτε ήταν το Πέτρινο Στρατόπεδο.
Η έρημος καιρό τώρα είχε καταλάβει το τελευτείο διοικητικό κέντρο της Αυτοκρατορίας Αγιάρρ σε αυτή τη περιοχή. Τουλάχιστον αυτό πιστεύουν όσοι αγνοούν τα γεγονότα που συνέβησαν τα τελευταία εκατό χρόνια.
Οτιδήποτε και να σημαίνει αυτό.
Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ ποιο τρομερή.
Όλα ξεκίνησαν από τη φιλοδοξία ενός νεαρού κληρικού, του Ιβόν, ο οποίος δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος με την εξέλιξη της Εκκλησίας του Φωτός. Έτσι αποφάσισε να την ανασχηματίσει. Να τη κάνει έτσι όπως την ονειρευόταν - να βρίσκεται κοντά στους πιστούς και να υπηρετεί τους πάντες, όχι μόνο τους πλούσιους, τους προνομιούχους, τους άπληστους και τους φιλόδοξους.
Η απάντηση του Ιερατείου ήταν γρήγορη κι ανελεής.
Ο Αιδεσιμότατος Ιβόν κατηγορήθηκε για αιρετική προπαγάνδα και η τύχη του αφέθηκε στους Ζηλωτές - τη φανατική μυστική αστυνομία της Εκκλησίας.
Δεν υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες σχετικά με το πώς ο κληρικός κατάφερε να επιβιώσει μετά από τόσα χρόνια σιωπής. Είναι όμως γνωστό πως τελικά δραπέτευσε από τα σκοτεινά μπουντρούμια της εκκλησίας. Αλλά κάτι συνέβη. Κάτι ράγισε τη ψυχή του. Κάτι την άλλαξε. Ο Αιδεσιμότατος Ιβόν αποφάσισε πως η Εκκλησία του Φωτός δεν ήταν πια αυτό που θα έπρεπε να ήταν. Έπρεπε να καταστραφεί. Και μαζί με αυτήν όλοι όσοι πιστεύαν σε αυτόν τον "ψεύτικο θεό του Πατρός".
Ο Αιδεσιμότατος Ιβόν υποστήριξε πως το φως είχε πια χαθεί, και ποτέ δε θα εμφανιζόταν ξανά. Η μόνη κυριαρχία στο κόσμο, στο σύμπαν ολόκληρο, ήταν πλέον το σκοτάδι.
Κατέφυγε στο Θάλασσα των Λιβαδιών, καθώς γνώριζε πως κανείς δε θα τον ενοχλούσε σε αυτήν την άγρια έρημο, την ψημένη από τον φλογερό ήλιο. Εκεί θα μπορούσε να ιδρύσει το δικό του τάγμα - τη Λατρεία του Σκότους.
Η πολιορκία του Πέτρινου Στρατοπέδου κράτησε ακριβώς... μία ημέρα. Ο αιρετικός στρατός πέρασε σαν λοιμός πάνω από τα αμυντικά τοίχη της πόλης. Δεν υπήρξε έλεος.
Έτσι, εδώ και εκατό χρόνια, ο Καθεδρικός της Λατρείας του Σκότους ανυψώθηκε, εν μέσω της καυτής ερήμου. Θρύλοι λένε ότι το Σκότος δώρισε αιώνια ζωή στον Αιδεσιμότατο Ιβόν, και ο αρχηγός της σατανικότερης οργάνωσης αυτού του κόσμου στρέφει πλέον τα αισχρά του σχέδια στη κατάκτηση της Γής της Άγιαρρ.

[Cuorion]

Ετέρνια



Η Ετέρνια, ή "Η Αιώνια Γη" όπως πολλοί την αποκαλούν, είναι ένα μέρος στο οποίο μπορείς να νιώσεις το αρχαίο πνεύμα.
Το πράο άσμα των αρχαίων καιρών, τότε που δεν υπήρχε Ιστορία, απλώνεται πάνω από την αιώνια Βόρεια τούντρα. Πολλοί μελετητές και ιστορικοί πιστεύουν πως αυτά τα μέρη κατοικούνταν από ένα θαυμαστό κράτος. Ήταν πολύ πριν οι ντόπιοι κάτοικοι έφτασαν σε αυτά τα μέρη. Αλλά δεν ήταν απλοί άνθρωποι σαν εμάς. Ήταν διαφορετικοί. Σύμφωνα με μύθους και θρύλους, αυτός ο λαός μπορούσε να ελέγχει τις δυνάμεις της φύσης. Έλεγχαν τους ανέμους, δημιουργούσαν καταιγίδες όταν και όπου επιθυμούσαν. Μπορούσαν να σηκώσουν βουνά εκεί που δεν υπήρχαν και να στερέψουν ολόκληρες θάλασσες αν το επιθυμούσαν. Αλλά το παράκαναν. Τελικά επέφεραν έναν γιγάντιο κατακλυσμό που κατέστρεψε τον πανίσχυρο πολιτισμό τους.
Το Τοίχος - το Νεκρό Ηφαίστειο, ακριβώς δίπλα από το βορειότερο σύνορο της περιοχής, δημιουργήθηκε από αυτόν τον αρχαίο λαό. Και ακριβώς αυτό το ηφαίστειο ήταν που έκανε τους δημιουργούς του στάχτη.
Θρύλοι λένε πως το Τοίχος θα ξεσπάσει και πάλι μια μέρα... και εκείνη θα είναι η τελευταία μέρα της ανθρωπότητας. Το τέλος το κόσμου μας. Άλλοι πάλι πιστεύουν πως αυτό το μέρος είναι η πατρίδα του Πατέρα. Ήταν ο μόνος που επιβίωσε από την έκρηξη του ηφαιστείου. Ο Πατέρας κρύφτηκε σε μια τρύπα στη γη κι έμεινε εκεί χίλια χρόνια, μέχρι που το ηφαίστειο τελικά ηρέμησε. Όταν όλα τελείωσαν, βγήκε από τη κρυψώνα του κι έφτιαξε τον κόσμο από την αρχή. Τον κόσμο που σήμερα γνωρίζουμε. Στη συνέχεια δημιούργησε τα παιδιά του και με τη βοήθειά τους έφτιαξε τους ανθρώπους και τους έστειλε να κατοικήσουν τη Γη της Άγιαρρ.
Η μοίρα της Ετέρνια δεν ήταν καθόλου εύκολη. Τα χρόνια του σκότους και της θρησκειολογίας έσφιξαν τις ψυχές των ανθρώπων.
Θεωρούμενοι ως αιρετικοί, οι κάτοικοι της τούντρας κυνηγήθηκαν από τους Ζηλωτές του Φωτός, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν.
Έτσι, χρόνο με το χρόνο, γενειά με γενειά... η Ετέρνια, η "Αιώνια Γη" έπεφτε όλο και περισσότερο στο σκοτάδι.
Αυτό είναι ότι απεμεινε σήμερα - ένα μέρος καλυμένο από το πέπλο του μυστικισμού, άγριο, ποτισμένο με την αίσθηση της απειρότητας.

[Judith]

Ο νέος σχεδιασμός του παγκόσμιου χάρτη παρουσιάζει:

-   Επικίνδυνες επαρχίες (με το κίτρινο χρώμα)

-   Έδαφη Κανενός ( με το κόκκινο χρώμα)

 - Συντεχνιακό Επιτελείο
 - Συντεχνιακό Φυλάκιο
 - Κάστρο που ανήκει σε μια Συντεχνία

[Judith]

Η Έρημος της Απελπισίας



Η θανάσιμη ζέστη χτυπά τον καθένα που τολμήσει να μπεί στην  Έρημο της Απελπισίας, όπως ένα γιγαντιαίο σφυρί - σε βάζει σε παγίδα και πρέπει να κάνεις τα πάντα για να επιζήσεις.
Άσπλαχνες αμμοθύελλες, μαίνονται εδώ και χρόνια, ηρεμούν για μερικούς μήνες, μόνο για να  αντικατασταθούν από άλλες, ακόμη πιο βίαιες και αμμοθύελλες, που μπορούν να θάψουν ολόκληρες πόλεις, δρόμους και ακόμα και βουνά.
Μερικές φορές οι ισχυροί και ξηροί νότιοι άνεμοι φέρνουν την άμμο τόσο βαθιά στην Αυτοκρατορία που, σύμφωνα με κάποιες ιστορικές αναφορές στον παρελθόν, η βροχή στην πρωτεύουσα ήταν κίτρινη και υπήρχε ακόμα και "κίτρινο χιόνι".

Πόσο φοβερή, ανώριμη και άγρια είναι η νότια έρημος της Αγιάρρ.

Στο παρελθόν, οι πολίτες της Αγιάρρ έκαναν το αδύνατο για να δαμάσουν και να καλλιεργήσουν την αμμώδη έρημα, κατασκευάζοντας δρόμους και γέφυρες, που συνδέονται οι δύο μοναδικές οάσεις με το Προπύργιο των Ξηρών Άμμων, δημιουργώντας έτσι ένα Πράσινο Τρίγωνο - έτσι οι τοπικοί κάλεσαν το μοναδικό τόπο που κατοικήθηκε από ανθρώπους. Νότια από αυτό, μόνο ο θάνατος σε περιμένει - αυτό είναι που μπορείς να μάθεις αν γεννήθηκες εδώ. Κι όμως, πολλοί άνθρωποι τόλμησαν να κάνουν ταξίδια στο βαθύ νότο. Και εκείνοι που κατάφεραν να επιστρέψουν, έχουν τις περίεργες ιστορίες τους. Ιστορίες για την μαύρη άμμο, τόσο ζεστή που μπορεί να κάψει τα ρούχα και όλο το σώμα σου. Ιστορίες για αρχαία μνημεία των ξένων ηγεμόνων, που προσπάθησαν να νικήσουν τους πρώτους βασιλείς της Χώρας Αγιάρρ. Ιστορίες για ύφαλους, σπηλιές και βράχια με ορυχεία μεταλλευμάτων, στην μέση της καυτής άμμου. Σήμερα, το πράσινο τρίγωνο δεν υπάρχει πλέον.

Αμμοθύελλες, Νομαδικές ορδές, δολοφόνοι και ληστές - είναι οι νέοι αρχηγοί της ερήμου.

[Cuorion]

Οι Απόκρυμνοι Πύργοι






Υπήρχε αυτό το μέρος στην Αυτοκρατορία Αγαίρρ, όπου ακόμη κι αν υπήρχαν ανθρώπινα όντα, ποτέ δε κατοικούταν για πολύ καιρό, ποτέ δεν την άλλαζε - δεν την άγγιζε το ανθρώπινο χέρι. Είναι το νοτιοανατολικό άκρο της αυτοκρατορίας, οι Απόκρυμνοι Πύργοι.
Στη Δύση, τεράστειες μάζες γρανίτη λαξεύτηκαν από το πέρασμα των ποταμών ανάμεσά τους και μέσα από τις κακουχίες εκατομυρίων χρώνων μετατράπηκαν σε περίεργους πύργους που τώρα κρέμονται επιβλητικοί πάνω από τους καλυμένους από πρασινάδα λόφους και τις καφτές ζούγκλες της περιοχής.
Στην Ανατολή, οι Απόκρυμνοι Πύργοι στεγάζουν χιλιάδες μίλια απροσπέλαστων σπηλιών, όπου θρύλοι λένε ότι είναι κρυμένοι αμύθητοι θυσαυροί, ξεχασμένοι ηγέτες, πολέμαρχοι και βασιλείς του παρελθόντος, μαγικά κειμήλια θρυλικής δύναμης που θα μπορούσαν να καταστρέψουν αυτόν τον κόσμο, και πολλά άλλα.
Στο Νότο, όπου τα κοφτερά και αφιλόξενα βράχια παραχωρούν μέρος της περιοχής τους σε μια γόνιμη κοιλάδα, την επονομαζόμενη Το Τέλος των Πάντων, χτίστηκαν τα ανυπέρβλητα κάστρα της Σκοτεινής Αδελφότητας και των Νομάδων Φυλών - δύο παρατάξεις που πολεμούν μεταξύ τους αιώνες τώρα.
Και στο Βορρά...
Στο Βορρά, όπου τα πελώρια αφυδατωμένα δέντρα υψώνουν τα σκοτεινά κλαδιά τους σαν νύχια μάγισσας στον ουρανό, ζουν τα τρομερότερα φτερωτά πλάσματα που η φύση την Αγιάρρ θα μπορούσε ποτέ να δημιουργήσει.
Κρυμμένα στις φωλιές τους στις κουφάλες των νεκρών δέντρων, οι ιπτάμενες σαύρες με τις απόκοσμες κραυγές επιτίθενται στα θύματα τους ριμάζοντάς τα με τα τεράστεια ράμφη και τα μαυρισμένα από το αίμα νύχια τους.
Η Περιοχή των Απόκρυμνων Πύργων υπήρξε άγρια για εκατομύρια χρόνια, από την αυγή του κόσμου.
Είναι ακόμη άγρια και σήμερα.
Και πάντα άγρια θα είναι...

[Cuorion]

Το Ατελείωτο Δάσος



Το πρώτο πράγμα που νοιώθει κάποιος όταν πατά για πρώτη φορά το πόδι του στο Ατελείωτο Δάσος είναι η σιωπή.
Αλλά όχι μια συνηθισμένη σιωπή.
Είναι η νεκρική σιωπή της εγκατάλειψης.
Στα Δυτικά, μια πυκνή, κρύα ομίχλη καλύπτει τους κορμούς των δέντρων του ξέφωτου που κάποτε άνηκε στη Συντεχνία των Ξυλοκόπων. Οι ελάχιστοι εναπομείναντες ντόπιοι λένε πως η ομίχλη αυτή μπορεί να σε καταπιεί σε μία στιγμή και να σε... εξαφανίσει. Και μετά να εξαφανιστεί κι η ίδια όσο γρήγορα εμφανίστηκε. Κάποιοι μιλούν γι' αυτούς που έρχονται μαζί με την ομίχλη - αυτούς που δεν έχουν λάβει ακόμη τη κρίση των δικαστών του Πατέρα - κι έτσι τα άυλα σώματά τους στοιχιώνουν τη Γη της Αγιάρρ.
Στο Νότο, οι επιβλητικοί Απόκρυμνοι Πύργοι αντιστέκονται σαν καλυμένα από τα σύννεφα τείχη ενάντια σε οποιονδήποτε επιχειρήσει να τους διασχίσει. Τα περάσματα φυλάσσονται από έναν από τους σατανικότερους και ποιο ανήλεους ληστές που η Αυτοκρατορία γνώρισε ποτέ.
Στο Βορρά τα αρχαία χαλάσματα του Μεγάλου Ντέρουλον διακρίνονται από μίλια μακριά. Κάποτε το ποιο μεγαλεπίβολο απ' όλα, το Μαργαριτάρι της Ανατολής, κέντρο του διαφωτισμού και των επιστημών, το Ντέρουλον συγκρίνοταν ακόμη και με την Αυτοκρατορική Πόλη σε ομορφιά και δύναμη. Ακόμη και αιώνες μετά την αναπόφευκτη πτώση του, ο κόσμος ψυθίριζε ακόμη για αμύθητους θυσαυρούς και θανατηφόρους κινδύνους, θαμένους βαθειά κάτω από τα απομεινάρια της πόλης.
Και στα Ανατολικά... στα Ανατολικά η Αυτοκρατορία Αγγιάρ, ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε... τελειώνει. Κι εκεί οι μύθοι, η μαγεία και οι θρύλοι ξεκινούν.

[Crassus]

Μετά από μια επιτυχή επίθεση ο Αυτοκρατορικός Στρατός κατάκτησε την Πάντα Άσπρη Επαρχία και πήρε έλεγχο της κύριας πόλης της - η Βόρεια Φρουρά. Οι κυβερνητικοί ανώτεροι υπάλληλοι αρνήθηκαν να κάνουν οποιαδήποτε σχόλιο, αλλά σύμφωνα με τους μάρτυρες, ο στρατός κερδίζει τον έλεγχο στις βασικές ζώνες σε όλη την επαρχία. Οι ανώνυμες πηγές μας από την Αυτοκρατορική Ανώτερη Διοίκηση επιβεβαίωσε πως η Πάντα Άσπρη Επαρχία θα είναι πάλι ένα μέρος της αυτοκρατορίας Αγιάρρ μέχρι το τέλος της ημέρας.

[Crassus]

1. Βελτιωμένη Φόρμουλα Εμπειρίας

Η εμπειρία που λαμβάνουν οι ήρωες όταν παλεύουν τους εχθρούς τους έχει αλλάξει. Αυτό σημαίνει πως όταν χρησιμοποιούν τους μισθοφόρους τους θα παίρνουν καλύτερη αμοιβή.

2. Σχετικά με τους Συμμετέχοντες στις Μάχες Κάστρων

- Ήρωες Κατηγορίας 3 μπορούν να υπερασπίσουν και να επιτεθούν Κάστρα και Φυλάκια από όλες τις Κατηγορίες.
- Ήρωες Κατηγορίας 4 μπορούν να υπερασπίσουν και να επιτεθούν Κάστρα και Φυλάκια από όλες τις Κατηγορίες.
- Ήρωες Κατηγορίας 5 μπορούν να υπερασπίσουν και να επιτεθούν Κάστρα και Φυλάκια Κατηγορίας 5 και πάνω.
- Ήρωες Κατηγορίας 6 μπορούν να υπερασπίσουν και να επιτεθούν Κάστρα και Φυλάκια Κατηγορίας 6 και μπορούν να επιτεθούν Κάστρα και Φυλάκια Κατηγορίας 6.

[Judith]

Ο νέος σχεδιασμός του παγκόσμιου χάρτη παρουσιάζει:

-   Επικίνδυνες επαρχίες (με το κίτρινο χρώμα)

-   Έδαφη Κανενός ( με το κόκκινο χρώμα)

 - Συντεχνιακό Επιτελείο
 - Συντεχνιακό Φυλάκιο
 - Κάστρο που ανήκει σε μια Συντεχνία

[Judith]

Ο χάρτης του νησιού Καραγάνδα